Σπάνια μία Εθνική ομάδα μπορεί να βγάλει στο γήπεδο αυτοματισμούς που
χαρακτηρίζουν την πολύμηνη δουλειά ενός συλλόγου του οποίου οι παίκτες
προπονούνται κάθε μέρα μαζί. Η Ελλάδα του Σάντος όμως τα καταφέρνει
περίφημα. Το σχόλιο του Νίκου Γιαννόπουλου για τον θρίαμβο στη Ρίγα.
Οι ομοσπονδιακοί προπονητές συνηθίζουν να γκρινιάζουν για το γεγονός ότι δεν έχουν πολύ χρόνο να δουλέψουν με τους παίκτες του όπως οι συνάδελφοί τους στους συλλόγους. Λογικό παράπονο, το έχει διατυπώσει άλλωστε και ο Φερνάντο Σάντος σε ανύποπτο χρόνο.
Ο Πορτογάλος όμως έχει κατορθώσει να χαρίσει μία τέτοια χημεία στο ελληνικό σύνολο που ώρες-ώρες η Εθνική θυμίζει καλοδουλεμένο σύλλογο ο οποίος έχει κάνει έναν και δύο μήνες θερινή προετοιμασία. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο η Εθνική έβγαλε αυτοματισμούς και ομαδική νοοτροπία που θα το ζήλευαν ακόμα και ομάδες που αγωνίζονται στις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις.
Το αξιοσημείωτο, αυτό, γεγονός προσλαμβάνει επιπλέον αξία αν κανείς συνυπολογίσει ότι η ομάδα είχε πολλά νέα πρόσωπα στο ρόστερ της σε σχέση με το Euro 2012 αλλά και το ότι οι παίκτες του Σάντος αντιμετώπισαν κακοτοπιές ακόμη και κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης.
Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε ότι η αγωνιστική εικόνα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος χαρακτηρίστηκε από ποιότητα ακόμα και στο πρώτο μέρος όταν το 4-4-2 με Μήτρογλου και Γκέκα στην κορυφή έδειχνε να "κόβει" τους χώρους στους δύο στράικερ. Με την είσοδο όμως του Σαμαρά στο γήπεδο, οι αποστάσεις τηρήθηκαν κατά γράμμα και το παιχνίδι της Εθνικής ανέπνευσε τόσο καλά που η Λετονία, παρά την υπέρ της ψυχολογία, περιορίστηκε σε ρόλο κομπάρσου σχεδόν σ' όλη τη διάρκεια της επανάληψης.
Παιχνίδια σαν και αυτά κόντρα στη Λετονία η Εθνική τα έπαιρνε στη μετά-euro 2004 εποχή. Αυτό που έχει αλλάξει μετά την έλευση του Φερνάντο Σάντος είναι ότι οι νίκες διαπνέονται από έναν ποδοσφαιρικό ορθολογισμό και ξεχειλίζουν από ποιότητα. Παλαιότερα, έπρεπε να σημαδέψουμε το κεφάλι του Χαριστέα, ή να περιμένουμε μία καθαρά ατομική προσπάθεια του Κατσουράνη ή του Καραγκούνη για να βγάλουμε τα κάστανα από τη φωτιά.
Τώρα, το ρόλο του καστανά τον έχει επωμιστεί όλη η ομάδα. Ενα σύνολο που ξέρει τι θέλει και κυρίως διαθέτει, πλέον, την τεχνογνωσία να αποκτά αυτό που θέλει, τις νίκες δηλαδή.
Η νίκη επί της Λιθουανίας την Τρίτη προφανώς και θα έρθει αν οι ποδοσφαιριστές του Σάντος κρατήσουν ως φυλαχτό μέσα τους την εμφάνιση του δευτέρου ημίχρονου. Ακόμα όμως και μ' ένα χειρότερο αγωνιστικό πρόσωπο, η Εθνική θα βρει τον τρόπο να κάνει το δύο στα δύο.Είπαμε, είναι θέμα ποιότητας.
Πηγή: Contra.GR
Οι ομοσπονδιακοί προπονητές συνηθίζουν να γκρινιάζουν για το γεγονός ότι δεν έχουν πολύ χρόνο να δουλέψουν με τους παίκτες του όπως οι συνάδελφοί τους στους συλλόγους. Λογικό παράπονο, το έχει διατυπώσει άλλωστε και ο Φερνάντο Σάντος σε ανύποπτο χρόνο.
Ο Πορτογάλος όμως έχει κατορθώσει να χαρίσει μία τέτοια χημεία στο ελληνικό σύνολο που ώρες-ώρες η Εθνική θυμίζει καλοδουλεμένο σύλλογο ο οποίος έχει κάνει έναν και δύο μήνες θερινή προετοιμασία. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο η Εθνική έβγαλε αυτοματισμούς και ομαδική νοοτροπία που θα το ζήλευαν ακόμα και ομάδες που αγωνίζονται στις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις.
Το αξιοσημείωτο, αυτό, γεγονός προσλαμβάνει επιπλέον αξία αν κανείς συνυπολογίσει ότι η ομάδα είχε πολλά νέα πρόσωπα στο ρόστερ της σε σχέση με το Euro 2012 αλλά και το ότι οι παίκτες του Σάντος αντιμετώπισαν κακοτοπιές ακόμη και κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης.
Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε ότι η αγωνιστική εικόνα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος χαρακτηρίστηκε από ποιότητα ακόμα και στο πρώτο μέρος όταν το 4-4-2 με Μήτρογλου και Γκέκα στην κορυφή έδειχνε να "κόβει" τους χώρους στους δύο στράικερ. Με την είσοδο όμως του Σαμαρά στο γήπεδο, οι αποστάσεις τηρήθηκαν κατά γράμμα και το παιχνίδι της Εθνικής ανέπνευσε τόσο καλά που η Λετονία, παρά την υπέρ της ψυχολογία, περιορίστηκε σε ρόλο κομπάρσου σχεδόν σ' όλη τη διάρκεια της επανάληψης.
Παιχνίδια σαν και αυτά κόντρα στη Λετονία η Εθνική τα έπαιρνε στη μετά-euro 2004 εποχή. Αυτό που έχει αλλάξει μετά την έλευση του Φερνάντο Σάντος είναι ότι οι νίκες διαπνέονται από έναν ποδοσφαιρικό ορθολογισμό και ξεχειλίζουν από ποιότητα. Παλαιότερα, έπρεπε να σημαδέψουμε το κεφάλι του Χαριστέα, ή να περιμένουμε μία καθαρά ατομική προσπάθεια του Κατσουράνη ή του Καραγκούνη για να βγάλουμε τα κάστανα από τη φωτιά.
Τώρα, το ρόλο του καστανά τον έχει επωμιστεί όλη η ομάδα. Ενα σύνολο που ξέρει τι θέλει και κυρίως διαθέτει, πλέον, την τεχνογνωσία να αποκτά αυτό που θέλει, τις νίκες δηλαδή.
Η νίκη επί της Λιθουανίας την Τρίτη προφανώς και θα έρθει αν οι ποδοσφαιριστές του Σάντος κρατήσουν ως φυλαχτό μέσα τους την εμφάνιση του δευτέρου ημίχρονου. Ακόμα όμως και μ' ένα χειρότερο αγωνιστικό πρόσωπο, η Εθνική θα βρει τον τρόπο να κάνει το δύο στα δύο.Είπαμε, είναι θέμα ποιότητας.
Πηγή: Contra.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου