Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Βίκτωρ τρελαίνεις, Ζεσουάλδο το χάνεις!

Ο Γιώργος Παυλίδης αρθρογραφεί για την ΑΕΚ του προπονητή της, τον παίκτη που προκάλεσε τα περισσότερα χαμόγελα ελπίδας στους φίλους της εφέτος και τις τοποθετήσεις του κόουτς του ΠΑΟ που καταντούν ολοένα και πιο "λαϊκίστικες".


Full ποδόσφαιρο από την ΑΕΚ μετά από καιρό. Με ακραίους μπακ που έδειξαν στο Σάντος ότι θα έπρεπε να είχε δοκιμάσει και άλλες περιπτώσεις ασχέτως με το αν η πορεία της ομάδας στην οποία ανήκουν παρουσιάζει ξεκάθαρες μεταπτώσεις.

Δεν βλέπω επί παραδείγματι σε τι υπολείπονται (σε όλη τη σεζόν) ο Κοντοές του Σκόνδρα και ο Καράμπελας του Ζαραδούκα. Ψιλά γράμματα (όπως και το ότι ο Κλωναρίδης δεν λέγεται Φετφατζίδης και δεν παίζει στον Ολυμπιακό) θα μου πείτε…

Στα της ΑΕΚ λοιπόν: Είδαμε τον Καφέ να πραγματοποιεί σπουδαία (ίσως την καλύτερη εντός 2012) εμφάνιση, τον Λυμπερόπουλο να πιστοποιεί το γιατί ακόμα και στα 37 του παραμένει ένας από τους ποιοτικότερους εν ενεργεία έλληνες ποδοσφαιριστές, τον Κωνσταντόπουλο να παρουσιάζεται σταθερότατος απέναντι σε όλα τα σουτ που του έγιναν (αν και η διστακτικότητά του στις εξόδους από τύχη δεν κόστισε στην ΑΕΚ το εις βάρος γκολ σε 1-2 περιπτώσεις).

Μετά από καιρό διαπιστώσαμε (επιτέλους) και την απόλυτη προσήλωση στις εντολές του "κόουτς Κ". Έχω πολλάκις επισημάνει ότι η δουλειά του προπονητή αναγνωρίζεται (σχεδόν) από όλους τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, όπως επίσης το γεγονός ότι παραμένει δίκαιος απέναντι σε αυτούς (υπάρχει πιο τρανή απόδειξη από το ότι άφησε εκτός αποστολής τον νωθρό στις προπονήσεις Βάργκας που δήλωνε, αντιθέτως με όσα έλεγε το ιατρικό τιμ, ανέτοιμος, ώστε να βάλει στην ενδεκάδα τον Γεωργέα;) και ότι είναι "μανούλα" στο διάβασμα του εκάστοτε αντιπάλου (κάτι που φάνηκε και στην Τούμπα, ασχέτως του ατυχούς τελικού σκορ).

Τα αποτελέσματα όντως έλειπαν όμως αυτά, όπως απολύτως σωστά επεσήμανε ο Νίκος Λυμπερόπουλος μετά το τέλος του αγώνα, θα έρχονται μέσα από πολλή προσπάθεια διότι «αυτοί είμαστε και δεν κρυβόμαστε». Καλώς ή κακώς, η ΑΕΚ δεν έχει αυτή τη δυνατότητα, να παρουσιάζεται δηλαδή τόσο συμπαγής, αποφασιστική και κυρίως εύστοχη όσο εχθές. Ειδικά όταν έχει σημαντικές απώλειες και ποδοσφαιριστές οι οποίοι (για μεγάλο διάστημα και εν πολλοίς δικαιολογημένα) είχαν το μυαλό τους κάπου αλλού.

Μας τρελαίνεις αλλά… μην τρελαθείς!

Είπε ακόμα κάτι πολύ σημαντικό ο Λυμπερόπουλος: «να μείνει ταπεινός ο Βίκτορας, να συνεχίζει τη δουλειά διότι όσα πετυχαίνει εφέτος δεν είναι τυχαία. Και να μην τρελαθεί διότι στην Ελλάδα εύκολα συμβαίνει αυτό σε παιδιά της ηλικίας του». Εν πολλοίς να συνεχίσει την ανοδική πορεία του, να «τρελαίνει» τους φίλους της ΑΕΚ με τις μαγικές ενέργειες και τα εντυπωσιακά γκολ που πετυχαίνει και ο ίδιος να μην χάσει το μέτρο. Αν και μόνο τέτοιος χαρακτήρας, δηλαδή ευάλωτος στους πειρασμούς και με όρεξη για τρέλες δεν δείχνει….

Για τη θέση που του ταιριάζει περισσότερο στο γήπεδο, ήταν ο Κωστένογλου εκείνος που αποφάσισε. Ως αμυντικό χαφ τον υπολόγιζε ο Χιμένεθ, αν και τον είχε χρησιμοποιήσει για μικρό διάστημα και ως εξτρέμ στον εκτός έδρας αγώνα με την Ξάνθη, όταν ο μικρός πέτυχε το πρώτο επίσημο τέρμα του με την φανέλα της ΑΕΚ. Έκτοτε χρησιμοποιήθηκε ξανά σε ανάλογο ρόλο όταν συντελέσθηκε η αλλαγή προπονητή και αποδεικνύεται ότι ο (αποκαλούμενος από τους συμπαίκτες του και ως) «Κλώνα» είναι ένας κατ’ εξοχήν εξτρέμ ο οποίος έχει και (πολύ) γκολ!

Οι αυταπάτες του "κυνηγημένου"

Δύο λόγια και για τον προπονητή του Παναθηναϊκού Ζεσουάλδο Φερέιρα. Έχει αρχίσει να χάνει τη μπάλα και το μέτρο… Νομίζω ότι τρέφει το μυαλό και τη σκέψη του με τις αυταπάτες του «κυνηγημένου» είτε από τη διαιτησία, είτε από την κακή τύχη της ομάδας του. Είναι ομολογουμένως τραγικό να επικαλείσαι την (δήθεν και μάλιστα ολοκληρωτικά όπως ανέφερε!) καλύτερη εικόνα της ομάδας σου όταν χάνεις τόσο καθαρά και ασφαλώς απόλυτα δίκαια (για να μην αναφερθούμε στο πέναλτι-μαρς με το χέρι του Βύντρα) . Οι δηλώσεις του Μπουμσόνγκ περί κακής απόδοσης απεικονίζουν και επικοινωνούν την αλήθεια του ματς…

Ας ψαχτεί ο προπονητής του Παναθηναϊκού διότι, τουλάχιστον εφέτος, ούτε το πρωτάθλημα, ούτε το κύπελλο εκλάπησαν από την ομάδα του όπως ενδεχομένως και να πιστεύει. Ας ψαχτεί επίσης για το ότι σε δύο ματς μέσα σε διάστημα δύο μηνών παρουσιάστηκε μάλλον αδιάβαστος απέναντι στην ΑΕΚ και πιάστηκε εύκολα στη φάκα του Κωστένογλου. Ας ψαχτεί διότι απέναντί του η προβληματική εφέτος Ένωση πέτυχε τις πλέον άνετες και εμφατικές νίκες της στη σεζόν.

Η αλαζονεία και η ευκολία στις δικαιολογίες θολώνουν τη σκέψη και αποπροσανατολίζουν τις μάζες. Ήταν κατώτερος του αναμενόμενου ο ΠΑΟ, κρεμόταν από τις εξεζητημένες ατομικές ενέργειες του Κουίνσι και τις εξάρσεις του Χριστοδολόπουλου, δίχως να εμφανίσει στοιχειώδη ίχνη ενός πλάνου κι ενός αγωνιστικού προσανατολισμού που (στο συγκεκριμένο ματς πάντα) θα παρέπεμπε σε ομάδα η οποία θα μπορούσε να είναι υπέρτερη απέναντι σε οποιανδήποτε άλλη της Σούπερ Λίγκας από τη θέση 10 και ψηλότερα. Κι γι αυτό υπεύθυνος είστε κυρίως εσείς κύριε Ζεσουάλδο, όχι η κακή τύχη σας ή το κυνηγητό που σας επιφυλάσσουν οι διαιτητές. Καλό είναι που και που να αναλαμβάνετε και τις (όποιες) ευθύνες σας…

Υ.Γ. Σε πρόσφατο άρθρο μου είχα εκφράσει προβληματισμό για την κόπωση που εμφάνιζε η ΑΕΚ μετά το 50-55ο λεπό των αγώνων της, ωστόσο αποδεικνύεται στα πλέι οφ ότι το πλάνο των γυμναστών της ομάδας σε συνεργασία με το προπονητικό επιτελείο της ήταν ακριβώς αυτό! Η Ένωση παρουσιάστηκε πιο φρέσκια και με περισσότερες δυνάμεις από τους αντιπάλους της στα πρώτα δύο ματς της επιμέρους διαδικασίας για το μίνι-πρωτάθλημα. Και αν αυτό το φαινόμενο συνοδευτεί από διάρκεια, ίσως και να αποδειχθεί ως το κλειδί για την κατάκτηση της πρωτιάς στα πλέι-οφ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου