Ο ήρωας των Βερβέρων, Ιμπραχίμ Αφελάι

To Football-ista ο αποκλειστικός εκπρόσωπος της Ελλάδας στο "Experts' Network" της Guardian, παρουσιάζει τον Ιμπραχίμ Αφελάι, που θεωρείται ήρωας για το λαό των Βερβέρων. Διαβάστε μικρές άγνωστες και ενδιαφέρουσες ιστορίες.

Στα στενά δρομάκια της γειτονιάς Ραβάλ, όπου το 49% του πληθυσμού έχει γεννηθεί στο εξωτερικό, η ζωή είναι ένα μείγμα εικόνων από το Ισλαμαμπάντ, την Ντάκα, τη Μανίλα και το Ραμπάτ. Πρόσφατα, η Ραβάλ ξεκίνησε να αποκαθιστά τη φήμη της: παλιά οικοδομικά τετράγωνα, όπου οι άνθρωποι ζούσαν χωρίς τουαλέτες, κατεδαφίστηκαν, ενώ μουσεία, ένας νέος κινηματογράφος και ένα ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων κτίστηκαν στη θέση τους.

Μερικοί δρόμοι αποτελούν ακόμη "φωλιά" ιερόδουλων και ληστών, αλλά σε άλλους, η καθημερινή ζωή είναι μια ευχάριστη μίξη Μεσόγειων και Ασιατών. Σε έναν από αυτούς, στο στενό "Carrer de la Lluna", ο Ρασίντ Αμιντούς περίμενε για πάνω από ένα χρόνο την επίσκεψη ενός διάσημου συμπατριώτη του. Αλλά ο Ιμπραχίμ Αφελάι δεν έχει εμφανιστεί ακόμα.

Ο Ρασίντ είναι ο ιδιοκτήτης του τεϊοποτείου "Medina Azahara" στο κέντρο της Βαρκελώνης. Το τεϊοποτείο είναι ένα ταξίδι στον τεράστιο κόσμο των Βερβέρων, οι οποίοι είναι διασκορπισμένοι σε ένα μεγάλο κομμάτι της βορείου Αφρικής. Ο Ρασίντ είναι Βέρβερος, όπως και ο Αφελάι. Τον Ιανουάριο του 2011, μετά τη μεταγραφή του από την Αϊντχόφεν, ο Αφελάι έγινε ο πρώτος Μαροκινός -και Βέρβερος- που αγωνίστηκε στην Μπαρτσελόνα, μία ομάδα στην οποία έχουν αγωνιστεί παίκτες πολλών εθνικοτήτων όλα αυτά τα χρόνια. Ο Αφελάι έχει πάρει την ολλανδική υπηκοότητα κι έχει 36 συμμετοχές με την εθνική Ολλανδίας από το 2007.

"Νομίζω ότι θα βρω μια θέση στην εθνική ομάδα", είπε ο Αφελάι μετά από μερικές καλές εμφανίσεις με την Ολλανδία, μία εθνική ομάδα που έχει εξάγει στην Μπαρτσελόνα παίκτες, όπως ο Γιόχαν Κρόιφ, ο Ρόναλντ Κούμαν και ο Πάτρικ Κλάιφερτ. "Είναι όλοι παίκτες με εξαιρετική ιστορία στο ποδόσφαιρο και είμαι υπερήφανος που τους ακολουθώ".

Ο Αφελάι γεννήθηκε στην Ουτρέχτη, μία πόλη στο κέντρο της Ολλανδίας, με γονείς από την Αλ-Χοσεϊμά, μία πόλη στην οροσειρά Ριφ του βόρειου Μαρόκου. Είναι οι ρίζες του, που ποτέ δεν θα ξεχάσει. Το 2007 κέρδισε το βραβείο του καλύτερου νέου Ολλανδού ποδοσφαιριστή της χρονιάς. Ένα μέρος του βραβείου του, του έδινε τη δυνατότητα να επιλέξει μία τοποθεσία, όπου θα χτίζονταν ποδοσφαιρικά γήπεδα για μη προνομιούχα παιδιά. 

Επέλεξε την Αλ-Χοσεϊμά , την πόλη που ο πατέρας του εγκατέλειψε τη δεκαετία του '60 για να γίνει πυγμάχος στη Βαρκελώνη και, αργότερα, εργάτης στην Ολλανδία. Και όταν η Μπάρτσα κατέκτησε πέρυσι το Champions League στο "Ουέμπλεϊ", ο Αφελάι κυμάτισε με περηφάνια τη σημαία των Βερβέρων. "Ήταν τόσο όμορφο και σημαντικό να βλέπεις έναν παίκτη της Μπαρτσελόνα να θυμάται τις ρίζες του, τον πολιτισμό και την ταυτότητά μας", λέει ο Ρασίντ, που είναι πρόθυμος να ευχαριστήσει τον Αφελάι προσωπικά, με ένα φλιτζάνι τσάι.

Αλλά ο Αφελάι ήταν απασχολημένος, καθώς ανάρρωνε από το σοβαρό τραυματισμό του στο γόνατο, που είχε υποστεί σε μία προπόνηση το Σεπτέμβριο. Δεν ήθελε να δει κανέναν εκτός της ομάδας και του στενού οικογενειακού του κύκλου μέχρι να επιστρέψει στην αγωνιστική δράση. Και παρότι ανάρρωσε, όπως αναμενόταν, σε έξι μήνες, το τελευταίο βήμα δεν ήταν τόσο εύκολο όσο αναμενόταν. Αν και κρίθηκε έτοιμος να αγωνιστεί από τους γιατρούς, ο Πεπ Γκουαρδιόλα τον κράτησε εκτός ομάδας για τα μεγάλα ματς της σεζόν, κόντρα στην Τσέλσι και τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Αλλά παρά την έλλειψη αγώνων τη φετινή σεζόν, ο προπονητής της Ολλανδίας, Μπερτ φαν Μάρβαϊκ, ποτέ δεν έχασε την εμπιστοσύνη του σε έναν από τους πιο υποσχόμενους παίκτες. Ο Αφελάι είναι ένας παίκτης, που στα 26 του, ο προπονητής μπορεί να τον χρειαστεί ως ηγέτη σε μελλοντικές μεγάλες διοργανώσεις. Στην Αϊντχόφεν ήταν ο αρχηγός, αν και δεν του αρέσει να μιλάει πολύ, και οι κάμερες και οι δημοσιογράφοι τον κάνουν ακόμα πιο ντροπαλό απ' όσο είναι.

Στην Ολλανδία, πολλοί άνθρωποι αμφισβήτησαν το αν θα μπορέσει να πετύχει στην Μπαρτσελόνα, όπου θα έπρεπε να κερδίσει μία θέση σε μια ομάδα όπου αγωνίζονται οι Λιονέλ Μέσι, Αντρές Ινιέστα, Τσάβι και Νταβίδ Βίγια. Και όλα αυτά πριν την άφιξη του Σεσκ Φάμπρεγας το καλοκαίρι. Αλλά ο Αφελάι είχε πίστη στον εαυτό του. "Είμαι έτοιμος να κάνω αυτό το βήμα", είπε κατά την άφιξή του στη Βαρκελώνη. "Η Μπαρτσελόνα είχε εκατοντάδες εκατομμύρια να ξοδέψει σε νέους παίκτες, αλλά επέλεξε να αγοράσει εμένα. Αυτό είναι καλό σημάδι". Το ποσό ήταν κάτω από 2,5 εκατομμύρια λίρες. "Ακόμα και αν δεν παίζω πολύ, ωριμάζω ως παίκτης. Το να προπονείσαι κάθε μέρα με παιδιά όπως ο Μέσι, ο Τσάβι και ο Ινιέστα, σε κάνει καλύτερο. Έχω βελτιωθεί πάρα πολύ τους πρώτους μου μήνες εδώ", εξήγησε αργότερα.

Για τον Φαν Μάρβαϊκ, ο Αφελάι είναι ένας πολύπλευρος παίκτης με εξαιρετικό σουτ εκτός περιοχής, που μπορεί να αναπτυχθεί και από τις δύο πλευρές. Και είναι από τους ελάχιστους παίκτες μαροκινής καταγωγής που παίζουν στην Ολλανδία. Με διπλή υπηκοότητα, είχε τη δυνατότητα να επιλέξει, αλλά δεν είχε πολλές αμφιβολίες. "Γεννήθηκα στην Ολλανδία και εκπαιδεύτηκα εδώ".

Και είναι ήρωας για την κοινότητα των Βερβέρων στη Βαρκελώνη. Στην Ολλανδία αποτελούσε πάντα παράδειγμα για τους 180.000 Μαροκινούς δεύτερης γενιάς, παλεύοντας με δύο πολιτισμούς. Ο Αφελάι ξεκίνησε από μικρά γήπεδα στη "μαύρη" συνοικία της Όβερβεχτ, όπου τον εντόπισαν οι "κατάσκοποι" της Αϊντχόφεν σε ηλικία 17 ετών. Έχασε τον πατέρα του σε πολύ μικρή ηλικία και ο μεγαλύτερος αδερφός του, Αλί, τον προσέχει τώρα. Αν και η πιο επιβλητική παρουσία στην παρουσίασή του ως παίκτης της Μπαρτσελόνα ήταν η μητέρα του, που φορούσε χιτζάμπ (ισλαμική μαντίλα) μέσα στο λαμπερό "Καμπ Νόου".